Beste familie van Eeden,
wanneer ik terugdenk aan “de papa van Bie”, dan moet ik mijn jeugdjaren bovenhalen. Voor mij een boogscheut om naar de Deschuyffeleerdreef te gaan waar het R4-tje (ja toch?) en later de Lada geparkeerd stond om als officier naar het werk te gaan. Later weet ik nog dat hij lezend of studerend in z’n boeken verdiept zat, om te kunnen gidsen.
Altijd lettend op z’n taalgebruik én dat van zijn kinderen, AN hoog in’t vaandel. Ik herinner me hem als een rustig persoon, te midden van zijn gezin.
Gelukkig blijven herinneringen levend bij diegenen die achterblijven.
Veel sterkte.
Tinne
Steven